- σύννευσις
- -εύσεως, ἡ, ΜΑ [συννεύω]1. αμοιβαία κλίση προς ένα σημείο, σύγκλιση («τὸ ἰσοσκελὲς τρίγωνο οὐ ποιοῡν πρὸς ἐκεῑνο σύννευσιν», Πλούτ.)2. μτφ. αμοιβαία τάση («τὴν πρὸς τὸ ἐν τῆς ὅλης κτίσεως... σύννευσιν δείξας ἐν ἑαυτῷ», Μαξ.)3. κοινή αποδοχή, συμφωνία (α. «τῆς εἰς τὸ αὐτὸ θέλημα σύμπνοιας τε καὶ συννεύσεως», Ψελλ.β. «διαλυθέντος τοῡ τῶν Ἀχαιῶν ἔθνους ἀρχὴ πάλιν ἐγένετο καὶ σύννευσις τῶν πόλεων πρὸς ἀλλήλας», Πολ.)μσν.το να καλεί κάποιος με νεύμα έναν άλλοαρχ.1. κάμψη, λύγισμα2. λόξωση, πλάγιασμα.
Dictionary of Greek. 2013.